Słownik polsko-niemiecki. 2014.
korkować — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, korkowaćkuję, korkowaćkuje, korkowaćany {{/stl 8}}– zakorkować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zamykać, zatykać korkiem butelkę lub inne naczynie :… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
korkować — ndk IV, korkowaćkuję, korkowaćkujesz, korkowaćkuj, korkowaćował, korkowaćowany «zamykać, zatykać korkiem butelkę» przen. «stanowić przeszkodę dla czegoś; tarasować, tamować» Rozbity samochód korkował ruch na jezdni … Słownik języka polskiego
korkowanie — n I rzecz. od korkować … Słownik języka polskiego
korkavoti — ×korkavoti, oja, ojo (l. korkować) NdŽ žr. korkuoti: Jie dabar butelius su alum korkavojo Ds … Dictionary of the Lithuanian Language
wykorkować — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}korkować II {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zakorkować — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}korkować I {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
